Następstwem wielkich katastrof, takich jak powódź, pożar, huragan, czy konflikt zbrojny bywa masowe zniszczenie całych zespołów bibliotecznych w krótkim czasie. Niepotrzebne są jednak kataklizmy o tak dużej skali, aby doszło do zniszczenia całych kolekcji. Wystarczy niewłaściwe przechowywanie, zaniedbanie, a czasami tylko nieszczęśliwy przypadek, aby zapoczątkować łańcuch procesów zmierzających do całkowitej utraty zbiorów.
Przyczyny zniszczeń w zbiorach bibliotecznych
Zawilgocenie powoduje deformacje zarówno bloku książki jak i okładki. Skóra traci elastyczność, kurczy się, elementy klejone odpadają. Zniszczenie pogłębia się wskutek niekontrolowanego wysychania, jeżeli natychmiast nie podejmie się odpowiednich działań ratowniczych.
Zawilgocenie powoduje deformacje zarówno bloku książki jak i okładki. Skóra traci elastyczność, kurczy się, elementy klejone odpadają. Zniszczenie pogłębia się wskutek niekontrolowanego wysychania, jeżeli natychmiast nie podejmie się odpowiednich działań ratowniczych.
Wrogiem równie groźnym co mikroorganizmy są żerujące w książkach owady i gryzonie.
Niewłaściwe warunki przechowywania, a zwłaszcza nadmierna wilgotność powietrza wywołują rozwój mikroorganizmów. Na powierzchni kart mogą pojawić się różnobarwne smugi i plamy. Bakterie i grzyby doprowadzają do strukturalnych zmian podłoża, a następnie do osłabienia i fizycznego rozpadu obiektów.
Rozpad mikrobiologiczny do złudzenia przypominać może nadpalenie lub przypadkowe zaplamienie substancjami barwiącymi.
Rozpad mikrobiologiczny do złudzenia przypominać może nadpalenie lub przypadkowe zaplamienie substancjami barwiącymi.
Proces destrukcji może przebiegać w sposób ukryty w obiektach nie używanych przez dłuższy czas, dlatego tak ważnym zabiegiem profilaktycznym jest okresowy przegląd zbiorów.
Zastosowanie do prostych napraw niewłaściwych materiałów powoduje czasami zmiany nieodwracalne w skutkach, jak np. użycie popularnej taśmy klejącej.
Również inne materiały , takie jak pergamin, tkanina, kalka ulegają destrukcji na skutek niewłaściwego ich zabezpieczenia, użytkowania i przechowywania.
Nowe metody produkcji papieru, stosowane od połowy XIX w. są przyczyną wysokiego poziomu jego zakwaszenia i w rezultacie poważnych uszkodzeń. Problem kwaśnego papieru obiektów XIX i XX wiecznych jest obecnie jednym z najtrudniejszych we wszystkich bibliotekach świata.